Dit videorecordersbeleidsplan zal duidelijk gemaakt hebben dat het in ieder geval absoluut niet raadzaam is om zomaar videorecorders op school neer te zetten zonder daarover vooraf goed te hebben nagedacht. Er zitten te veel haken en ogen aan het invoeren van videorecorders en het vergt een te grote investering om daar lichtvaardig mee om te springen. Het in het leven roepen van een aparte video-stuurgroep kan de implementatie van video in het onderwijs ondersteunen en versnellen. Tenslotte: jarenlang heeft het onderwijs het kunnen stellen met een schoolbord en een krijtje. Enige jaren geleden deed de bandrecorder zijn intrede met de koptelefoon. We weten allemaal waar die gebleven zijn. Het is dan ook nu absoluut nog te vroeg om te kunnen voorspellen welke kant het op gaat met de videorecorder. Echter, net doen alsof hij er niet is kan niet meer. Daarvoor wordt er teveel over gesproken en is hij al te veel aanwezig. Welke plaats hij zal gaan innemen in ons onderwijssysteem zal de toekomst uitwijzen.